با ظهور اسلام، بر پایه توصیه های قرآن کریم و سفارش های پیامبراکرمی، عرب مسلمان به خواندن و نوشتن روی آورد و نخستین گام های معرفتی خود را با فراگرفتن قرآن آغازید، اما اتکا بر قوه حافظه سرشار و به تبع آن دوری گزینی از نگارش تا مدت های مدید، مانع از یادگیری نوشتن و ثبت آموخته ها می شد و همین عامل مانع بزرگ رسیدن جامعه اسلامی به مراحل تکمیلی تمدن اسلامی بود.
جایگاه علم و علم آموزی در اسلام
در قرآن بارها به برتری اهل علم و درجات آنها اشاره شده تا جایی که گاه شهادت« صاحبان علم»را تالی شهادت خدا و ملائکه می داند و این موضوع به قول غزالی، در فضیلت علم کفایت دارد. احادیث و روایت مربوط به علم و دانش اندوزی به قدری است که خود می تواند موضوع کتابی مفصل باشد. واجب شدن علم طلبی بر همه مسلمانان مبین توجه عمیق ایدئولوژی اسلامی به دانش اندوزی و کسب معرفت علمی است: يرفع الله البيين آوا منكم و الذين أوتوا العلم درجات.