اشتباه درک برنامهریزی: برخی افراد برنامهریزی آموزش و پرورش را به اشتباه به عنوان یک روش جادویی و معجزهآسا میپندارند که تمام مشکلات و چالشهای سیستم آموزش و پرورش را حل میکند.
فرمولی برای همه موقعیتها: برنامهریزی آموزش و پرورش به طور ثابتی فرمول و شکل مشخصی ندارد که در تمام شرایط اجتماعی مختلف به کار برود. هر موقعیت ممکن است نیازها و شرایط متفاوتی داشته باشد.
محدود کردن آزادی و ابتکار: برخی معتقدند که برنامهریزی آموزش و پرورش به عنوان وسیلهای برای محدود کردن آزادی و ابتکار معلمان و دانشآموزان عمل میکند و آنها را از انجام اقدامات خود میگرداند.
کنترل تعیینکننده تصمیمگیران: برنامهریزی آموزش و پرورش اغلب در دست کمیتهها و افراد معدودی است که نقش تعیین اهداف، اولویتها و خطمشیهای آموزشی را با توجه به مقام و موقعیتشان دارند. این ممکن است منجر به تصمیماتی شود که تاثیر عمیقی بر زندگی افراد دارد.
در نهایت، باید توجه داشت که برنامهریزی آموزش و پرورش یک فرآیند پیچیده است که نیاز به توجه به متغیرهای مختلف و ارتباط با افراد مختلف دارد و نمیتوان آن را به سادگی به عنوان یک فرمول یا وسیله کنترل تعیینکننده در نظر گرفت.
تعریف برنامه ریزی آموزش و پرورش
هدفگذاری و اولویتهای آموزشی: برنامهریزی آموزش و پرورش با مشخص کردن اهداف و اولویتهای آموزشی کشور و ایجاد نقشه و طرحهایی برای دستیابی به این اهداف مشغول به کار است.
دیدگاههای مختلف: برخی از برنامهریزان آموزش و پرورش معتقدند که کار برنامهریزی پس از تعیین اهداف و سیاستهای کلی آموزش و پرورش آغاز میشود.
سه مرحله کلیدی: یک گروه از تحقیقکنندگان، سیاستگزاری آموزش و پرورش، تعیین راهبرد آموزش و پرورش، و برنامهریزی آموزش و پرورش را به سه مرحله مهم تقسیم کردهاند.
*توجه*
برای دریافت فصل های دیگر روی لینک زیر کلیک کنید.